آموزش فرمول نویسی در اکسل

نوشتن فرمول در اکسل دارای ساختار و عناصر است. فرمول ها و فرمول نویسی یکی از مهم ترین عملکردهای اکسل است. فرمول ها عبارت های ریاضی یا مقایسه هایی هستند که با کمک عملگرها بر روی اعداد یا رشته ها عمل می کنند. تابع یکی از عملکردهای مهم اکسل است که می تواند به راحتی فرمول ها را کار کند. در واقع یکی از قدرتمندترین ویژگی های اکسل 2010 به بعد، امکان محاسبه اطلاعات تابع با استفاده از فرمول ها است. مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند اضافه، تفریق، ضرب یا تقسیم کند. اگر در صفحات گسترده اکسل تازه کار هستید، کار با فرمول ها می تواند کمی سخت باشد. فرمول های اکسل به شما این امکان را می دهند که محاسبات مختلفی را بر روی داده های عددی وارد شده در یک کاربرگ انجام دهید. این فرمول ها برای کارهای ساده مانند جمع و تفریق و همچنین محاسبات پیچیده تر مانند محاسبه حقوق و دستمزد، یافتن میانگین نمرات یا محاسبه هزینه های اجاره استفاده می شود. زمانی که فرمول به درستی وارد شود و مقدار داخل تغییر کند، اکسل به طور خودکار نتیجه را محاسبه و به روز می کند.ساختار نوشتن فرمول های اکسل در اکسل دارای عناصر زیر است: علامت برابر: این نماد عنصر اصلی برای نوشتن فرمول در اکسل است.علامت مساوی به معنای استفاده از فرمول در سلول بین پرانتز است: یکی از عناصر نوشتن فرمول در اکسل پرانتز است. پرانتز فرمول های نوشته شده در اکسل را برای درک آسان تر می کند و در ساختار توابع مختلف اکسل تعریف می شوند. اپراتورها: اپراتورها در اکسل به دو دسته اپراتورها و مقایسه کننده ها تقسیم می شوند. عملگرهای مقایسه عملگرهایی مانند بزرگتر و کوچکتر و عملگرها عملگرهایی مانند جمع، تفریق، ضرب و تقسیم هستند. آموزش پارامترهای اکسل: عناصر ورودی توابع در اکسل را پارامتر می گویند. مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند فرمول های اکسل را جمع، تفریق، ضرب و تقسیم کند که ساختار و عناصری دارند که در زیر به آنها اشاره می کنیم. – تمام فرمول های اکسل باید با علامت مساوی شروع شوند. – فرمول ها آنچه در هر سلول اکسل تایپ می کنید فقط مربوط به آن سلول است و بر محتویات سلول های دیگر تأثیر نمی گذارد – نتیجه همه فرمول ها در اکسل یک عدد است، نمی توانید با تایپ یک فرمول انتظار داشته باشید چندین نتیجه بگیرید – اکسل متفاوت است.عملگرها اولویت دارند، برای مثال، فرمول های توان در اکسل بر فرمول های ضرب و فرمول های تقسیم در اکسل بر فرمول های جمع و تفریق اولویت دارند.روش نوشتن فرمول اکسل برای تابع ثابت با یک فرمول ثابت ساده در اکسل شروع می شود. انجام دادن. فرمول ها، اعداد، کدها، داده ها و متن ثابت به طور مستقیم برای نوشتن در دسترس هستند. ابتدا سلولی را که می خواهید پاسخ فرمول در آن ظاهر شود را انتخاب کنید و علامت مساوی = را تایپ کنید. حالا یک معادله ثابت ساده بنویسید. به عنوان مثال از فرمول تفریق ثابت =50-100 استفاده می کنیم، پس از وارد کردن فرمول در اکسل کلید Enter را فشار دهید. به سادگی. آموزش فرمول اکسل نحوه نوشتن فرمول های اکسل برای معادلات مرجع با روش بالا استفاده از مقادیر ثابت متفاوت است، به جای وارد کردن مستقیم اعداد، می توانیم از اعداد سلول به عنوان فرمول های پیشرفته در اکسل استفاده کنیم، یعنی بدون شماره خانه، از خانه. عدد. مزیت این کار این است که در صورت تغییر مقدار، نیازی به تغییر فرمول نیست. برای مثال می خواهیم محتویات B2 را از A2 کم کنیم.برای این کار فرمول را مانند شکل زیر در خانه مورد نظر می نویسیم و A2-B2 = هنگام ایجاد این نوع فرمول می توانید مستقیماً شماره خانه را بنویسید و یا می توانید فرمول را در آن خانه بنویسید (Enter = ) .کلیک کنید و اکسل به طور خودکار اعداد شما را به فرمول شما اضافه می کند. اگر می خواهید محدوده خاصی را در فرمول تنظیم کنید و فرمول شما بر روی چندین مقدار انجام می شود: اگر محدوده خاصی می خواهید از “:” استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر C3:E7 را تایپ کنید، عبارت به خانه های بین C3 و E7 اشاره دارد. به همین ترتیب، می توانید سلول ها را در یک ستون یا ردیف مشخص کنید، مانند F1:F10 یا A4:F4. اگر H:H را تایپ کنید، اکسل تمام سلول‌های ستون H را در نظر می‌گیرد، اگر 5:5 را تایپ کنید، اکسل تمام سلول‌های ردیف پنجم 10، از جمله تمام ستون‌ها را در نظر می‌گیرد، عبارت H:J به تمام سلول‌ها اشاره می‌کند. خانه‌های ستون‌های H تا J، شامل تمام ردیف‌ها. اگر به چندین زمینه علاقه دارید از «:» و «‚» استفاده کنید. به عنوان مثال، فرمول (Sum(A1:B4, G3:G7=) به این معنی است که مقادیر موجود در سلول های بین A1 و B4 را اضافه کنید و سپس نتیجه را به مجموع مقادیر سلول های G3 و G7. در اینجا تابع sum در هر دو فیلد کار می کند.از نظر آدرس دهی، حتی می توانید خانه های صفحه گسترده دیگر را آدرس دهی کنید.این کار با کمک علامت تعجب “!” انجام می شود. بیایید مراحل خود را با هم دنبال کنیم روی سلول D1 کلیک کنید تا فعال شود علامت مساوی را در آن تایپ کنید بر روی پرانتز در سلول C2 کلیک کنید تا مرجع خود را در فرمول قرار دهید روی علامت منهای سلول C4 کلیک کنید تا نقل قول های خود را از Be the type محصور کنید. داخل پرانتزیک ستاره تایپ کنید در سلول C1 کلیک کنید تا مرجع آن در فرمول قرار گیرد. یک علامت مثبت تایپ کنید روی سلول C3 کلیک کنید تا مرجع را در فرمول وارد کنید. اسلش های رو به جلو را تایپ کنید. در سلول C5 کلیک کنید تا مرجع خود را وارد فرمول کنید. برای تکمیل فرمول Enter را فشار دهید. پاسخ 4- در سلول D1 ظاهر می شود. اگر دوباره روی سلول D1 کلیک کنید، کل تابع در نوار فرمول بالای صفحه کار به صورت زیر ظاهر می شود (C2-C4)*C1 C3/C5= منبع: Webbhoy